فهرست مطالب
نشریه پژوهش های بالینی دام های بزرگ
پیاپی 1 (بهار 1386)
- 66 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1386/03/20
- تعداد عناوین: 8
-
صفحه 1
بیماری اسهال ویروسی گاوان به عنوان یکی از فراوانترین بیماری های ویروسی گاو از اغلب کشورها و همه قاره های جهان با وفور بین 10 تا 90 درصد گزارش گردیده است. ویروس عامل بیماری در جنس پستی ویروس در خانواده فلاوی ویریده قرار دارد که با ویروس مولد بیماری مرزی در گوسفندان به دلیل ارتباط آنتی ژنیکی بسیار نزدیک، دو سویه از یک ویروس تلقی می گردند. حساسترین دام نسبت به ویروس، گاو می باشد و یکی از مهمترین منابع ویروس و وسیله انتقال آن به گاو، گوسفند و بز معرفی شده است. آلودگی به ویروس BVD به طور وسیع به شکل غیر درمانگاهی انجام می گیرد و حاصل آن درصد بسیار بالای گاوهای سرولوژیک مثبت در مقابل اندک موارد بالینی با علایم گوارشی و تنفسی است. هدف از این مطالعه بدست آوردن میزان شیوع آلودگی گاوهای شهرستان سنندج به ویروس BVD و مقایسه نتایج حاصل از آن با مطالعات مشابه می باشد. در این مطالعه تعداد 410 نمونه سرمی تهیه شده از گاوها در روستاهای حومه سنندج با استفاده از سویه استاندارد NADL و یروس BVD به روش خنثی سازی سرم (SN) مورد آزمایش قرار گرفتند که در مجموع 7/27 درصد پاسخ مثبت را نشان دادند که نتایج به دست آمده در مقایسه با مطالعه مشابه که برروی 1357 نمونه سرمی در سایر استانهای ایران با استفاده از آزمایشات ژل دیفوزیون و خنثی سازی سرم صورت گرفته است تقریبا همخوانی دارد. مرزی بودن استان کردستان و متعاقب آن ورود دام های کشور های همسایه به داخل و خرید و فروش آنها می تواند یکی از دلایل توجیه کننده میزان تشریح آلودگی باشد. میزان 28/29 در صد آلودگی سرمی، در مطالعه ای که نگارنده بر گوسفندان همین منطقه از نظر بیماری مرزی به دست آورده است بر ارتباط آنتی ژنیکی ویروسهای مولد دو بیماری و نیز این نظریه که گوسفند به عنوان منبع ویروس و انتقال آن به گاو ایفای نقش می کند تایید دارد.
کلیدواژگان: اسهال ویروسی، گاوان، آزمایش خنثی سازی سرم، سنندج -
صفحه 11
این تحقیق به منظور ارزیابی اثرات فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید و خون در شاخص های تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام(CP) و ماده آلی (OM)در شکمبه دام صورت گرفته است. بر روی نمونه های کنجاله سویا به میزان 100 gr CP / 0/8 gr فرم آلدئید و به میزانهای 5/0، 75/، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM خون معمولی افزوده شده است. در این تحقیق از سه راس قوچ نژاد مرینوس بالغ فیستول گذاری شده استفاده گردید. مدت زمانهای رشد (Incubation) نمونه های تهیه شده در شکمبه 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت بود. بدین ترتیب شاخص تجزیه پذیری و ارزیابی ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM) و پروتئین خام (CP) نمونه های کنجاله سویا مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیقات مشخص شده است که حداکثر پتانسیل تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه در فرآوری آن با فرم آلدئید دچار تغییری نشده است، اما با فر آوری آن توسط خون، این تجزیه پذیری بین 18/2 - 31/10% افزایش یافته است. در نمونه های فرآوری شده توسط فرم آلدئید 100 grCP / 0/8 gr و همچنین 5/0، 5/1 و2 لیتر بر کیلوگرم DM، خون معمولی، نسبت تجزیه پذیری ماده خشک (DM)، پروتئین خام (CP) و ماده آلی (OM) در شکمبه دچار افزایش شده است. در حالیکه ارزش موثر تجزیه پذیری پروتئین خام کنجاله سویا در k = 0.05/h، 5/50% می باشد، این نسبت در فرآوری آن با فرم آلدئید، تا حدود 9/32% دچار کاهش شده است. این نسبت در فرآوری کنجاله سویا با خون معمولی، حدود 7/54 – 9/57% دچار افزایش شده است. در نتیجه می توان گفت که فرآوری کنجاله سویا با فرم آلدئید برای نشخوار کنندگان می تواند مفید باشد، اما فرآوری آن با خون معمولی نمی تواند محافظ پروتئین خام آن در مقابل عمل تخمیر شکمبه ای باشد.
کلیدواژگان: فرم آلدئید، خون، پروتئین محافظت شده، خصوصیات تجزیه پذیری در شکمبه، کنجاله سویا -
صفحه 19
تعداد 280 قطعه مرغ مادر گوشتی سو یه تجاری آرین بصورت تصادفی به هفت گروه آزمایشی تقسیم شدند. تیمارها شامل شش گروه آزمایشی بودند که جیره های حاوی سطوح20، 40، 60، 80، 100 و 120 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم را در سنین 26 تا 35 هفتگی دریافت کردند. گروهی هم به عنوان گروه شاهد جیره بدون ویتامین E مکمل را دریافت کرد. تولید و وزن تخم مرغ،باروری،ماندگاری و جوجه درآوری (30 و35 هفتگی) تحت تاثیر سطح ویتامین E در جیره مرغ های مادر قرار نگرفت. ولی پرندگانی که40 واحد بین المللی ویتامین E در کیلوگرم جیره را دریافت کردند در 35 هفتگی جوجه درآوری (بر اساس تخم مرغ بارور)بیشتری در مقایسه با مرغ های مادری داشتند که سطوح 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند (به ترتیب 79/90% در مقابل 09/85% و 60/86%). سطوح ویتامین E تاثیری بر تیتر آنتی بادی (IgG) بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل در مرغ های مادر در سن 35 هفتگی نداشت. تیتر آنتی بادی جوجه های یکروزه ی حاصل از مرغ های مادری که 60 واحد بین المللی ویتامین Eدر کیلوگرم جیره را دریافت کردندبیشتر (05/0> p) از جوجه هایی بود که مادرانشان 0 و 20 واحد بین المللی ویتامین E را دریافت کردند. نتایج این تحقیق نشان داد که نیاز ویتامین Eدر مرغ های مادر گوشتی آرین جهت تداوم جوجه درآوری مطلوب 40 واحد بین المللی در کیلوگرم جیره و برای به حداکثر رساندن انتقال آنتی بادی از مرغ مادر به نتاج احتمالا بیشتر است.
کلیدواژگان: ویتامین E، مرغ مادر گوشتی آرین، جوجه در آوری و ایمنی نتاج -
صفحه 27
تاثیر رشد و تکثیر Lactobacillus. casei، lactis Lactococcus. بر باکتری های گوشت گاو پس از بسته بندی در بسته های قابل نفوذ به هوا، بررسی گردید. این سویه ها از فرآورده های شیری بومی ایران جداسازی شدند و در تست آنتی بیوز، فعالیت ضد میکروبی در برابر Escherichia coli و Staphylococcus aureus نشان دادند. این دو سویه L. lactis subsp. lactis var. diacetylactis 202، Lactobacillus casei subsp. casei 102 بودند که با دانسیته ی CFU/Cm2 106 به برش های گوشت افزوده شدند. نمونه های تلقیح شده در شرایط هوازی در سردخانه ای که دمای آن بین 1- و 5 درجه سلسیوس متغیر بود، به مدت 5 روز نگهداری گردیدند. ماندگاری نمونه ها با ارزیابی ویژگی های حسی (رنگ، بو و ویژگی های ظاهری) تعیین شد. در ضمن شمارش باکتری های لاکتیک و اندازه گیری pH نیز در طول مدت نگهداری انجام گردید. در مورد برش های گوشت تلقیح شده با Lb. casei (تیمار1) تعداد باکتری های لاکتیک در طول مدت نگهداری افزایش نشان داد و فساد گوشت به تعویق افتاد. در برش های گوشت تلقیح شده با L. lactis (تیمار2)، نیز تعداد باکتری های لاکتیک افزایش حاصل نمود. عمر ماندگاری نمونه های تیمار2، حتی نسبت به نمونه های شاهد نیز کاهش یافت. در نتیجه سویه ی Lb. casei subsp. casei 102 می تواند به عنوان یک سویه آنتاگونیست مناسب با توان افزایش ماندگاری گوشت خامی که در بسته های قابل نفوذ به هوا در دمای بین 1- و 5 درجه سلسیوس نگهداری شده است، مورد استفاده قرار بگیرد.
کلیدواژگان: Lactococcus lactis، گوشت LAB، Lactobacillus -
صفحه 35
با توجه به مزایای فراوان روش تشخیصی یوروگرافی، ضروری است که تاثیرات ماده حاجب یوروگرافین بر روی دستگاه ادراری به روشنی مشخص شود. از این رو تصمیم گرفته شد تاثیر یوروگرافین که به طور گسترده در رادیولوژی تشخیصی دستگاه ادراری به روشنی مورد استفاده قرار می گیرد، بر روی پارامترهای حیاتی و آنالیز ادراری مورد بررسی قرار می گیرد. در این مطالعه، تعداد 6 راس گوسفند ماده با متوسط سنی 2 سال و میانگین وزن 5/0±37 کیلوگرم انتخاب شدند. قبل از انجام آزمایش علائم حیاتی اندازه گیری و ثبت گردید و نمونه های خون و ادرار برای انجام تستهای آزمایشگاهی (اندازه گیری پروتئین، گلوکز، بیلی روبین، یوروبیلی نوژن، خون، کتون بادی، pH، کراتینین، وزن مخصوص و رسوبات ادرار همچنین کراتینین و ازت اوره سرم) جمع آوری گردید. در ضمن الکترو کاردیوگرافی نیز بعمل آمد. سپس هر کدام از حیوانات تحت عمل نورموسیستوگرافی با کنتراست یوروگرافین 76 درصد قرار گرفتند. 2 ساعت و 24 ساعت بعد، تمامی پارامترهای بالینی و تجزیه ادراری اندازه گیری و ثبت گردید، ضمنا؛ بلافاصله و در فواصل 5، 20و 40 دقیقه بعد از تزریق، رادیوگرافی بعمل آمد. بررسی نتایج آماری پارامترهای بالینی قبل، 2 ساعت و 24 ساعت بعد از تزریق یوروگرافین نشان می دهد که با تزریق یوروگرافین، در علائم حیاتی اختلاف معنی داری مشاهده نمی شود (05/0<p). نتایج نشان داد که پس از تزریق یوروگرافین، در پارامترهای ادراری و فاکتورهای بیوشیمیایی وهماتولوژیک سرم اختلاف معنی داری دیده نمی شود (05/0<p). نتایج رادیوگرافهای این مطالعه، حاکی از طبیعی بودن کلیه و دستگاه ادراری می باشد و نشان داد که یوروگرافین دارای قدرت تصویرنمایی مناسب و کامل برای دستگاه ادراری در این گونه حیوانی می باشدو علاوه بر آن؛ بدون عوارض جانبی است. نتایج الکتروکاردیوگرامهای این مطالعه نشان می دهد،که پس از تزریق یوروگرافین ریتم و ضربان قلب طبیعی می باشند. شواهدی در دست می باشد که یوروگرافین بر روی دستگاه ادراری و بخصوص ساختار گلومرولی تاثیرات نامطلوب داشته است. پژوهش حاضر نشان داد، استفاده از یوروگرافین به صورت IVP یا نورموگرید و یا رتروگرید سیستوگرافی اثرسوئی بر روی پارامترهای ادراری، هماتولوژیک و کلیه در نشخوارکنندگان سالم نداشته و بدون هیچگونه محدودیتی می توان از آنها در رادیوگرافی نشخوارکنندگان کوچک استفاده نمود. در سایر موارد و بیماری های همزمان، بایستی استفاده از این داروها با احتیاط صورت گرفته و منافع آنها بر مضارشان سنجیده شود.
کلیدواژگان: یوروگرافین، دستگاه ادراری، فاکتورهای خونی، آنالیز ادراری -
صفحه 45
استفراغ از عوارض شایع و آزار دهنده بعد از بیهوشی در انسان و دامهای کوچک است.
هدف این مطالعه بررسی تاثیر دگزامتازون وریدی با دوز 5 میلی گرم در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی انتخابی کولپورافی تحت بیهوشی عمومی بود. سالین نرمال 9/0% به عنوان کنترل از طریق وریدی استفاده گردید. این مطالعه روی 20 قلاده سگ و به صورت دو سوکور و تصادفی در مقایسه با دارونما صورت گرفت. حیوانات در دو گروه 10 قلاده ای قرار گرفتند و بلافاصله قبل از القاء بیهوشی گروه یک (درمان) 5 میلی گرم دگزامتازون و گروه دو (کنترل) حجم معادل از سالین نرمال 9/0 % از طریق وریدی، دریافت کردند. مقایسه نتایج نشان داد که علیرغم کاهش میزان استفراغ در گروه یک (درمان)، این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است (گروه یک 25% و گروه دو 60%) (P > 0.05). از این مطالعه چنین نتیجه گرفته می شود که اگر چه موثر بودن دوز پایین دگزامتازون در کاهش استفراغ در مطالعات قبلی به اثبات رسیده است، ولی این دوز باعث کاهش معنی دار میزان استفراغ بعد از عمل جراحی کولپورافی در سگهایی که تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرند، نمی شود.کلیدواژگان: دگزامتازون، استفراغ، کولپورافی، سگ ماده -
صفحه 51
برای پی بردن به اثر پودر پروبیوتیک باسیلوس (Bacillus sp.) حل شده در آب، بر رشد و درصد بازماندگی میگوی سفید غربی Litopenaeus vannamei در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار تحقیقی در ایستگاه تحقیقاتی بندرگاه واقع در استان بوشهر به مدت 45 روز انجام شد. این تحقیق از چهار تیمار همراه با سه تکرار، شامل 2 تیمار آزمایشی (پودر پروبیوتیک باسیلوس (Bacillus sp.) حل شده در آب همراه با غذای پلت مرحله رشد در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار) و 2 تیمار شاهد (غذای پلت مرحله رشد در شوری های 30 و 40 قسمت در هزار) تشکیل شده بود. نتایج نشان دادند که میزان رشد و درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 30 قسمت در هزار که از پودر پروبیوتیک حل شده در آب (Bacillus sp.) همراه با غذای پلت مرحله رشد استفاده کرده بودند بطور معنی داری بیشتر از میگوهای تیمار شاهد (بدون افزودن پروبیوتیک به آب در شوری 30 قسمت در هزار) بود (05/0>p). از طرف دیگر با وجود اینکه میزان رشد میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار نسبت به میگوهای شاهد (بدون افزودن پروبیوتیک به آب در شوری 40 قسمت در هزار) بیشتر بود ولی از لحاظ آماری هیچگونه تفاوت معنی دار بین آنها مشاهده نگردید، این در حالی است که درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار نسبت به میگوهای شاهد بطور معنی داری بیشتر بود (05/0>p). همچنین نتایج حاکی از آن است که میزان رشد و درصد بازماندگی میگوهای تیمار شوری 30 قسمت در هزار در مقایسه با میگوهای تیمار شوری 40 قسمت در هزار بطور معنی داری بیشتر می باشد (05/0>p). در نتیجه از این تحقیق چنین اسنتباط می شود که دادن پودر پروبیوتیک باسیلوس حل شده در آب در شوری 30 قسمت در هزار همراه با غذای پلت مرحله رشد می تواند بسیار مفید باشد. در حالی که در شوری 40 قسمت در هزار چندان ثمر بخش و مفید نیست. لازم است گفته شود که داده های بدست آمده از طریق نرم افزار آماری spss و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
کلیدواژگان: پروبیوتیک، شوری، میگوی سفید غربی، غذای پلت مرحله رشد، Litopenaeus vannamei -
صفحه 59
شناسایی قارچها و جلوگیری از رشدشان در داخل محصولات کندو گام مهمی برای زنبورداران در جهت بهبود کیفیت عسل و سلامت انسان می باشد.دراین بررسی از زنبورستانهای پنج شهر استان اردبیل (اردبیل، گرمی، خلخال، نیرومشکین شهر) تعداد 200کندو در فصل تابستان و200کندو در فصل بهار نمونه برداری تصادفی به عمل آمد. از هر شهرستان درهر فصل 10زنبورستان واز هر زنبورستان 4 کندو بصورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه عسل وگرده تهیه شده در دومحیط الف) سابرو دکستروز آگار + کلرآمفنیکل + سیکلوهگزامید ب)سابرو دکستروز آگار + کلرامفنیکل کشت داده شدند. نتایج کشت وشناسایی قارچها نشان داد که آلودگی به انواع قارچها ومخمرها درگرده 87/ 57 درصد و در عسل1 12/42 درصد کل نمونه می باشد آلودگی به قارچ آسکوسفراآپیس (عامل لاروگچی) و آسپرژیلوس فلاووس(عامل لاروسنگی) و آسپرژیلوس فومیگاتوس در گرده به ترتیب 2،14و4 و در عسل به ترتیب2،1و4 موردمشاهده شد.
کلیدواژگان: زنبور عسل، کندو، قارچ، گرده، عسل
-
Page 1
Bovine viral diarrhea disease is one of the viral diseases in cattle that were reported 10-90 percent in many countries. The causative RNA virus is a member of the family Flaviviridae and the genus pestivirus which is antigenically closely related with the virus of BD in sheep. Cattle are the most sensitive species to virus and are considered the principal reservoir of BVD viruses. A large proportion of BVD infections are subclinical and majority seropositive cattle. The purpose of this survey is to determine the prevalence of BVD disease in sanandaj city & to covprative with similar studies. In this study 410 serum samples were tested in serum neutralization test (SN) by using the NADL strain of BVD virus. The cows’ sera were collected from Sanandaj city of Iran. By SN test the rate of infection in all samples was 27.7%. This result done with similar study was approximately like that one carried out on 1357 serum samples from other provinces in Iran. Being on the border and consequently animals entering the country explains the high rate infection in Kurdistan province.
Keywords: bovine, Viral diarrhea, mucosal disease, SN, Sanandaj -
Page 11
This experiment was carried out to evaluate the effects of formaldehyde and blood treatments of soyabean meal on the degradation characteristics of dry matter (DM), organic matter (OM) and crude protein (CP) in rumen. Soyabean meal treated with 0.8 g formaldehyde/100 g CP; 0.5, 0.75, 1.5 and 2.0 l whole blood/kg DM. Three adult rumen fistulated merino rams were used in this study. Samples were incubated in the rumen for 2, 4, 8, 16, 24 and 48h. Rumen degradability characteristics and values of DM, OM and CP of soyabean meal samples were determined. Maximum potential degradability values of protein in rumen was not affected by formaldehyde treatment but was decreased by 2.18 -10.31% by blood treatment. Formaldehyde treatment at the level of 0.8 g /100 g CP and blood treatment at the levels of 0.5 , 1.5 and 2.0 l/kg DM increased the degradation rate constant of soyabean meal in rumen. Effective degradability value of soyabean meal protein in rumen at k = 0.05/h was found to be 50.5% . This value reduced to 32.9% with formaldehyde treatment but increased to 54.7 - 57.9% with blood treatments. As a conclusion, the formaldehyde treatment of soyabean meal could be effective in ruminants but blood treatment was not effective for protection from rumen fermentation.
Keywords: blood, Formaldehyde, protected protein, rumen degradation characteristics -
Page 19
Total numbers of 280 Arian broiler breeders were divided at random into seven experimental groups receiving graded levels of supplementary vitamin E (0, 20, 40, 60, 80, 100 and 120 IU/kg diet) between 26-35 weeks of age. Egg production, egg weight, fertility, livability and hatchability (30 and 35 weeks of age) were not influenced by the level of vitamin E in the breeder diet. But birds receiving 40 IU of vitamin E/kg diet had higher hatchability of fertile eggs compared to 0 and 20 IU of vitamin E/kg groups at 35 weeks of age (90.79% vs. 85.09% and 86.60%, respectively). Dietary levels of vitamin E did not affect antibody titer (IgG) against Newcastle disease virus at 35 weeks of age. Antibody titer of day old chicks from breeders receiving 60 IU of vitamin E/kg were higher (P≤0.05) than chicks from hens fed 0 and 20 IU of vitamin E. The results of this experiment suggest that the vitamin E requirement of broiler breeders for persisting of hatchability may be 40 IU/kg and for maximizing passive transfer of antibody from breeder to progeny may be higher.
Keywords: vitamin E, arian broiler breeder, hatchability, progeny immunity -
Page 27
The effects of growth of Lactobacillus casei and Lactococcus lactis on the lactic acid bacteria of beef after packaging in air permeable packs were studied. The strains isolated from Iranian dairy products were added to the slices of beef at a density of 106 CFU/Cm2 after identification and antibiosis test against indicator bacteria (Escherichia coli, and Staphylococcus aureus). The two strains were Lactobacillus casei subsp. casei 102, and Lactococcus lactis subsp. lactis var. diacetylactis 202. Inoculated and control samples were stored for up to five days under aerobic conditions in cold storage facilities with temperature variation between of -1 to 5C. Enumeration of the lactic acid bacteria and pH were carried out during storage period. The number of lactic acid bacteria in samples inoculated with Lactobacillus casei subsp. casei 102 (treatment no.1) increased during storage period. As a result, Lactobacillus casei subsp < em>. casei 102 can be used as a suitable antagonist of spoilage in beef under aerobic conditions in cold storage facilities with a temperature variation between -1 to 5C.
Keywords: Lactobacillus casei, beef, Lactococcus lactis, LAB -
Page 35
Six healthy female sheep aged about 2 years with average body weight of 37± 0.5 kg were selected for this study. Before experiments, vital signs were recorded. Blood and urine samples were collected prior to the trials and paraclinical examinations were performed. Urine samples were analysed for glucose, bilirubin, urobilinogen, blood, keton bodies, pH, ceratinine, spicific gravity and urine precipitation. Serum samples were analysed for ceratinine and blood uria nitrogen. Electrocardiographs were taken and then positive contrast cytography with the use of urografin 76% was performed on each animal. After 2 and 24 hours clinical parameters were recorded and urine samples were collected. Ventrodorsal abdominal radiographs were taken immediately and at 5, 20 and 40 minutes after injection of contrast media. In each case there was no significant difference between the clinical, urine, biochemical and haematologic parameters before, 2 and 24 hours following injection of urografin (P>0.05). Electrocardiographic findings showed no abnormality following injection of urografin. Radiographic findings showed that urografin had suitable and perfect contrast with no side effects for urinary system in small ruminant.
Keywords: urografin, urinanalysis, urinary system, hematologic factor, Sheep -
Page 45
Postoperative vomiting is one of the most common and distressing complications in the recovery period in man and small animals. The aim of this study is to evaluate the prophylactic effect of low-dose (5 mg) dexamethasone on postoperative vomiting in bitch undergoing colporraphy under general anesthesia. Normal saline served as control. Twenty bitches (n=10 in each group) were examined in a randomized double-blind placebo-controlled study. Immediately before the induction of anesthesia, group I received 5 mg dexamethasone intravenously whereas group II received saline with the same volume. There was no statistically significant difference between group I and II in the incidence of postoperative vomiting (P > 0.05). This study showed that although the effectiveness of low-dose dexamethasone has been proven in previous studies, it does not significantly decrease postoperative vomiting in bitch undergoing elective colporraphy.
Keywords: dexamethasone, Vomiting, Colporraphy, bitch -
Page 51
The main goal of this study was to understand the effects of dissolved probiotics powder on the growth and survival rate of white shrimp in water salinity 30ppt and 40ppt that is found in Bushehr province during 45 days of the study. This research was conducted in four treatment groups each with three replicates including two experimental treatments were feed by dissolved probiotics powder and pellet of growth stage in salinity 30ppt and 40ppt and two control groups were feed by pellet of growth stage in salinity 30ppt and 40ppt. The result showed that growth and survival rate of treatment groups in salinity 30ppt were feed by dissolved probiotics powder were higher than those of the control (without increasing dissolved probiotics powder) (p < 0.05). Although growth rate of treatment groups in salinity 40ppt was higher than those of control (without increasing dissolved probiotics powder in salinity 40ppt) but no statistically significant difference were found (P>0.05) while survival rate of treatment groups in salinity 40ppt was significantly higher than those of the control (p < 0.05). Also, the results indicated that growth and survival factors of treatment groups in salinity 30ppt in comparison with those of the control in salinity 40ppt were higher significantly. Based on the results, we conclude that feeding with dissolved probiotics powder in salinity 30ppt with pellet of growth stage can be very useful than in salinity 40ppt.The results of this survey were analyzed through ANOVA test, LSD test, and SPSS statistic soft.
Keywords: probiotics, Salinity, White shrimp, pellet of growth stage, Litopenaeus vannamei -
Page 59
The identificiation of fungi and preventing their growth in beehives product are important factors for beekeepers, and honey quality, and human health. In this study a number of 400 beehives were rondomely sampled from five location(Ardabil, germi, khalkhal, neer and meshkin shahr), in Ardabil, Iran, in summer and spring season. We randomely included No. of 10 apiaries from each location in each season. From each apiary, four beehives were rondomly included. Both honey and pollen samples were prepared in two plate culture: A - sabro dextrose agar + chloramphenicol + cyclohexamide. B - sabro dextrose agar + chloramphenicol .The results indicated that the percentage of fungal - yeast - contaminated were 77/75 and 63/25 in pollen grains and honey respectivelly. In pollen sample a number of 2, 14 and 6 and in honey samples a number of 0, 12 and 4 individuals of Ascosphera apis (cause of chalk brood) and Aspergillus flavus (cause of stone brood ) and Aspergillus fumigatus were observed respectivelly.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.